Δεξιός λοβός #11: χειμώνας και πού βρίσκεται η αλήθεια

Ακόμα ένα ποστ από τη μικρή, παγωμένη Κιουμουλτζίνα. Ο χειμώνας εδώ ξεπερνά σε βαρβαρότητα και Βίκινγκ που πέφτει σε berserk. Κρυώνουμε, πώς το λένε. Και σε όλους αυτούς που λένε “έλα μωρέ, έχει και την ομορφιά του ο χειμώνας” ένα έχω να πω:

Ο χειμώνας έχει την ομορφιά του αν 1. δεν αντέχεις τη ζέστη και μαρτυράς το καλοκαίρι. 2. έχεις γκομενάκι να χουχουλιάσεις και να λες τσιλιβιθρόλογα σαν Mogwai. 2. Δε σε πειράζει η ζεστή “λίγο-κακάο-και-μια-καρδάρα-γάλα” σοκολάτα στο στομάχι.

Αν όμως είσαι κοινός θνητός που δεν τον πειράζει τόσο η ζέστη, τα 'χεις καλύτερα με τα Gremlins και η ζεστή σοκολάτα κάνει το στομάχι σου σαν παραγεμισμένη μπετονιέρα, τότε ο χειμώνας δεν αντέχεται. Έτσι πάει, που λέει και ο Vonnegut. Κι όποιος Νότιος έρθει και μου ξαναπεί για την “ομορφιά του χειμώνα”, θα τον κεράσω μια βόλτα Κομοτηνή να του δείξω τα μαθηματικά.

Τώρα που είπα μαθηματικά: μαθηματικά=αριθμοί=χρήματα=φόροι.

Έχω λιώσει με το 1821 αυτές τις μέρες. Εκεί έλεγε για το σύστημα φορολογίας στην Ελλάδα επί Τουρκοκρατίας. Ο σουλτάνος ανέθετε σε κάτι σκιώδεις τύπους περιοχές της επικράτειας, από όπου θα συνέλεγαν το φόρο. Πώς όμως: δεν ερχόντουσαν στο σπίτι σου και σου έλεγαν τόσος είναι ο φόρος εισοδήματος, δώστα να τελειώνουμε. Όχι. Το φόρο τον πλήρωναν αυτοί από πριν με δικά τους κεφάλαια. Μετά ερχόντουσαν σε σένα και τον ζητούσαν. Εννοείται με προμήθεια. Κι αν δεν είχες, που μάλλον δε θα είχες, γιατί η προμήθεια δεν ήτανε και λίγη, σου έπαιρναν ό,τι είχες και δεν είχες. Ολόκληρα χωριά είχαν ερημώσει έτσι. Αυτές τις εκτάσεις τις πρόσθεταν στην περιουσία τους κι έτσι γινόντουσαν τα περιβόητα τσιφλίκια. Κι οι μεγαλοτσιφλικάδες λεγόντουσαν πασάδες (ναι, σαν τον Αλή Πασά) και είχαν και ιδιωτική αστυνομία, τους αρματολούς (όπως ο Αλή Πασάς είχε τον Ομέρ Βρυώνη και τον Ανδρούτσο, ναι πουλάκια μου).

Εμένα δε μου το βγάζετε από το μυαλό ότι όπου να 'ναι κι εμείς θα γίνουμε έτσι. Θα φάμε μεγάλη σπαλιόρα.

Χαρείτε, δεσποσύνες, μπορείτε κι εσείς να γίνετε Φροσύνες!

Διότι η Ελλάδα το 'χει βάλει σκοπό να κάνει το μύθο πραγματικότητα, ρε παιδί μου, σαν αυτούς τους πορωμένους που κάνουν τις αναβιώσεις του Μεσαίωνα.

Το θέμα είναι ότι αυτοί στις αναβιώσεις, τουλάχιστον, δεν μπερδεύονται με την πραγματική ζωή. Τα 'χουν ξεδιαλύνει τα πράγματα. Εμείς, ας πούμε, έχουμε μια σύγχυση.

Μέσα σ' όλη τούτη τη σύγχυση, νιώθω ότι μου επιτρέπεται να φανταστώ το μεγαλοτσιφλικά που θα 'ρθει να μου κάνει κατά(σ)χεση, σε ένα όχι και πολύ μακρινό μέλλον. Όχι πως θα έχω και πολλά. Βιβλία, υπολογιστή, CD.

Εκεί μου παγώνει το αίμα. Τρέμω τη στιγμή που θα 'ρθουν να πάρουν τη μουσική μου. Όχι τίποτε άλλο, αλλά στη μουσική μου έχω και Sex Pistols, και ως γνωστόν, η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols.

Η αλήθεια, όμως, κατά το Μώλντερ, βρίσκεται κι εκεί έξω.

Το συμπέρασμα έχει όλο το ζουμί: Οι Sex Pistols είναι εκεί έξω. Κυκλοφορούν με ΑΤΙΑ και κάνουν πειράματα γενετικής σε γυναίκες, οι οποίες γεννούν (Fields of the) Νεφιλίμ, καθότι η goth, ως γνωστόν, προήλθε από την punk, κι ότι ο Sid Vicious είναι ο μυστήριος εξωγήινος στο χειρουργικό τραπέζι της Area51.

                                          Τι δεν καταλαβαίνετε;

Κι όλες αυτές οι πολύτιμες πληροφορίες (τις οποίες οι μυημένοι αγωνισταί της Αιμοφιλικής Εταιρίας καταφέραμε να συλλέξουμε τόσο σκληρά όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τα κρυφά, εναλλακτικά δίκτυα παρα-πληροφόρησης) θα κάνουν το γύρο του κόσμου μέχρι να φτάσουν στα αυτιά των Ιλλουμινάτων με το ερπετικό (κατά Ντέιβιντ Άικ) DNA, οι οποίοι θέλουν να εγκαθιδρύσουν τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Και κάπως έτσι θα ξεσπάσει ο Τρίτος Παγκόσμιος.

Το χειρότερο δε, είναι το εξής: ότι δε θα έχουμε καν μουσική για να απολαύσουμε ένα αξιοπρεπές σάουντρακ το 2012.

Και καθώς θα σκιζόμαστε στη δουλειά για να ξοφλήσουμε την περίφημη δεκάτη και το χαράτσι, θα ακούγεται μόνο αυτό: