Ιαχήουι

Ήταν τέσσερις μήνες βασανιστικοί. Ατέλειωτοι. Ανυπόφοροι. Δεν έπεφτε φύλλο. Μέχρι να ξανάρθει ο Δούκας Λίτο(το πισί μου, ντε) στην αγκάλη μου κι εγώ στη δικιά σας, τέλειωσε η άνοιξη, πέρασε το καλοκαίρι, τώρα μας χαϊδεύει νωχελικά και πεσμενομπορντοφυλλικά το φθινόπωρο, οι μπαταρίες που υποτίθεται-ότι-είναι-γεμάτες, αλλα εσύ πού πας στον πόλεμο, Θανάση, δε βλέπεις τι γίνεται εκεί έξω;


Το λέει και ο Ελύτης, δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα. Και πού να εξημερωθούν εδώ που τα λέμε, όταν ξυπνάς το πρωί και κάνεις το λάθος να ανοίξεις τιβί μέχρι να φύγει η τσίμπλα και βλέπεις τις ξανθιές και τους λαϊφσταλάτους να χαζοχαίρονται. Όταν βλέπεις την (οικονομική) κρίση (πανικού) να έχει απλώσει τα πλοκάμια της σαν μεταμοντέρνος Κθούλου παντού. Όταν γενικά δεν ξέρεις τι να κάνεις.

Δεν εξημερώθηκαν τα τέρατα, ίσα ίσα, είναι θηρία ανήμερα. Και καλά κάνουν.

Με πιάνει το ντισκορντιανό μου, θέλω να γίνει της Ingolstadt, να κατέβουν αναρχικές δρυάδες και να κάνουν κατάληψη σε κάθε μοναχικό και κατουρημένο δέντρο της Αθήνας. Να αρχίσουμε να πετάμε χρυσόσκονη από τα μπαλκόνια. Να πετάξουμε τα κινητά στις γραμμές του ηλεκτρικού και να παίζουν όλα το ίδιο τραγούδι. Να κάνουμε pole dancing μέσα στο μετρό, κι όχι μόνο οι έμορφες τσούπρες. ΟΛΟΙ. Να γίνει τση Βαβυλώνας, τελοσπάντων.

Χρειάζεται πόλεμος, αλλά δημιουργικός. Χρυσοσκονάτος. Γλυκύς σαν κέηκ της μαμάς, βαρύς όμως, με σταφίδες και πορτοκάλια και καρύδια, να τους κάτσει στο στομάχι. Γιατί το μόνο που έχουμε είναι η ψυχή, κι αν μας την βγάλουν από τη μύτη, κύριοι, την επουτσίσαμαν.

Τώρα θα μου πεις εσύ, που τρέχεις κι ιδρώνεις να βγάλεις το ψωμάκι σου στις δουλειές, ή τρέχεις και ιδρώνεις και λιώνεις τον πωπό σου στα μεταπτωχιακά ή τα δικτατορικά: "Καλά τα λες εσυ, κερα-Πούκα, αλλά εγω δεν έχω χρόνο ούτε να τον κυνόδοντά μου να τροχίσω."

Δε θέλει πολύ. Κάν'το σαν φάρσα, σαν έξοδο, σαν κάτι διαφορετικό. Δοκίμασε μια μέρα, πηγαίνοντας στη δουλειά. να πεις καλημέρα σε όποιον βρεις, ή, αν δε θες να το παίξεις καλός, πες κάτι άσχετο, όπως π.χ. "καμμένα γεμιστά". Ή κάτι ακόμα καλύτερο. Όταν είσαι στην τουαλέτα, τραγούδα, και ανάλογα με την κωλοδουλειά που κάνεις πες και το ανάλογο ύφος. Irish folk για διάρροια ή βαριά μπουζούκια για δυσκοιλιότητα, ας πούμε.

Βρες τον τρόπο σου και τρέλανέ τους όλους, τελοσπάντων. Δώσε μια νότα ωραίας παράνοιας σε αυτή τη γκρίζα φαλτσωδία. Χέσε τις αξιοπρέπειες, έτσι που έχει γίνει η κατάσταση ούτως ή άλλως όλα δικαιολογούνται.

Σου λέω. Θα έχει πλάκα.